Chęć zmniejszenia spalania i emisji spalin spowodowała konieczność wprowadzenia nowych rozwiązań konstrukcyjnych. Aby ograniczyć zużycie paliwa i zmniejszyć ilość sadzy w spalinach należy dokładniej rozpylić paliwo. Można to zrobić poprzez zwiększenie ciśnienia wtrysku. Tlenki azotu powstają w wysokiej temperaturze, więc aby zmniejszyć ich wydzielanie należy obniżyć temperaturę spalania. Uzyskanie tego efektu jest możliwe przy dokładnym sterowaniu czasem i momentem wtrysku. Zwykłe mechaniczne pompy paliwa nie mają takich możliwości. Pozwalają uzyskać ciśnienie 550-600 barów i tylko jeden wtrysk paliwa na każdy suw pracy. Takich ograniczeń nie mają silniki wyposażone w układ common rail. Dzięki niemu możliwe stało się uzyskanie ciśnienia ok. 1800-2000 barów. Można także dowolnie sterować czasem wtrysku, a nawet podzielić dawkę paliwa na kilka porcji. Jak więc działa układ common rail?
Tradycyjną pompę wtryskową zastąpiono przez pompę wysokiego ciśnienia. Tłoczy ona olej napędowy do szyny zasilającej (nazywanej również akumulatorem lub listwą) podłączonej do wtryskiwaczy sterowanych elektronicznie. Pompa wysokiego ciśnienia to najczęściej wielotloczkowa pompa promieniowa napędzana od wału korbowego silnika. W pierwszych układach pompa podawała stałą dawkę paliwa. Jego nadmiar płynął przez zawór ograniczający ciśnienie do zbiornika paliwa. Wadą takiego rozwiązania są niepotrzebne straty energii i wzrost temperatury paliwa. W nowszych układach ilość tłoczonego oleju napędowego jest regulowana przez elektroniczny kontroler silnika.
W silnikach z układem common rail tradycyjne wtryskiwacze zastąpiono sterowanymi elektrycznie. W starszych układach były to wtryskiwacze elektromagnetyczne, jednak nie zapewniały one wystarczającej szybkości. Obecnie stosuje się wtryskiwacze piezoelektryczne, które pozwalają na podział wtrysku na kilaka porcji. Dzięki temu silnik pracuje ciszej a spalanie jest łagodniejsze. Możliwe stało się też sterowanie mocą silnika i zmiana jego charakterystyki. Decyduje o tym komputer sterujący. Ustala on parametru wtrysku na podstawie obciążenia silnika, temperatury, prędkości obrotowej, ciśnienia doładowania i innych danych.
Oprócz licznych zalet układ common rail ma także wady. Należy do nich zaliczyć dużą wrażliwość na zanieczyszczenia i wysoki koszt produkcji. Drogie są również części zamienne.

Na pewno lepszy jest common rail. Wprowadzony już dość dawno w latach 90, zapewnia nie tylko znacznie wyższą kulturę pracy silnika diesla, ale po latach dominacji na rynku jest dość prosty w naprawie. Naprawa regeneracja wtryskiwacza common rail firmy Bosch czy Delphi kosztuje mniej więcej ok. 400 zł. Nie jest to znacząco więcej niż w przypadku starszych wtryskiwaczy dwusprężynowych, stosowanych w silnikach diesla sprzed powstaniem układu wtryskowego common rail. Obecnie na rynku w sprzedaży jest coraz mniej części do wtrysków starszego typu i dlatego częściej decydujemy się na nowocześniejsze rozwiązania jakim jest system Common Rail.

Na którego Peugeota czy inną markę samochodu z dieslem lepiej się zdecydować – jeszcze ze zwykłym wtryskiem, czy już z common railem HDI ? Jakie plusy i minusy tych rozwiązań są według was ?