BUDOWA, ZASADA DZIAŁANIA:

W układach CR, rolę mechanicznego wtryskiwacza stosowanego w zwykłych układach wtrysku, przejęły nowe sterowane elektrycznie. Mocowane są one podobnie jak tradycyjne, jarzmem dociskowym w głowicy cylindra.
W położeniu spoczynkowym iglica rozpylacza utrzymywana jest w położeniu zamkniętym, przez równoważące się ciśnienia w komorze dolnej i górnej oraz sprężynkę wtryskiwacza. Sterownik zasilając cewkę steruje otwarciem zaworu. Komora górna zostaje otwarta na przelew i ciśnienie w komorze dolnej unosi iglicę rozpylacza. Następuje wtrysk i trwa tak długo, jak zasilanie cewki przez sterownik silnika. Gdy cewka przestaje być zasilana ciśnienie w komorze górnej wzrasta do poziomu ciśnienia zasilania. Równowaga ciśnień w komorze górnej i dolnej pozwala na zamknięcie iglicy przez sprężynę.

Wtryskiwacz firmy Delphi

W początkowej fazie wtrysku, wtryskiwacz sterowany jest podwyższonym prądem, w celu skrócenia czasu otwarcia zaworu elektromagnetycznego. Gdy otwarcie już nastąpi, prąd ten zostanie zmniejszony do wartości niezbędnej do jego podtrzymania.
Sterownik dla określenia dawki i kąta wyprzedzenia wtrysku, bierze różne parametry pracy silnika. Dawka paliwa głownie zależy od prędkości obrotowej silnika oraz położenia pedału przyspieszenia. Brane są także parametry korygujące takie, jak temperatura silnika, temperatura paliwa, ilość zasysanego powietrza, prędkość pojazdu czy obciążenie dodatkowe jakim jest klimatyzacja. Czas trwania wtrysku obliczany jest na podstawie dawki paliwa oraz ciśnienia w zasobniku, natomiast kąt wyprzedzenia od dawki i prędkości obrotowej.
Aby ograniczyć hałas i zmniejszyć emisję toksycznych spalin, sterownik pilotuje wtrysk w specyficzny sposób.

W zależności od rozwiązania, podzielony jest on na wtrysk wstępny, wtrysk zasadniczy oraz dotrysk. Wprowadzając małą dawkę oleju napędowego (wtrysk wstępny) z wyprzedzeniem nawet do 90o OWK przed GMP, „przygotowuje” komorę spalania uzyskując nieco podwyższone ciśnienie sprężania, skrócenie czasu zwłoki spalania wtrysku zasadniczego oraz złagodzenie przebiegu ciśnienia spalania.
Kolejnym etapem jest dostarczenie energii potrzebnej do pracy użytecznej (wtrysk zasadniczy). Odpowiedzialny jest on głównie za rozwijanie wysokiego momentu obrotowego przez silnik. Ostatni etap (dotrysk) następuje podczas suwu rozprężania i suwu wylotu nawet do 200o OWK po GMP. Głownie służy on w celu redukcji NOx w spalinach, jednak w wyniku działania układu recyrkulacji spalin powraca do cylindra i oddziałuje jako bardzo wczesny wtrysk wstępny.

DIAGNOSTYKA:

W wyniku niedokładności procesu produkcji, parametry wydatku wtryskiwaczy różnią się od siebie. Konsekwencją tego może być nieprawidłowa praca silnika oraz zwiększenie emisji substancji szkodliwych. W wyniku tych nieprawidłowości, dla każdego wtryskiwacza przeprowadzone są pomiary, a następnie przyporządkowany jest mu kod, różniący się w zależności od wielkości odchylenia od wartości odniesienia. Kod umieszczony jest na wtryskiwaczu. Niezbędne jest wprowadzenie go do pamięci sterownika za pomocą testera diagnostycznego, w celu naniesienia korekty czasu wtrysku.

1. kontrola poprawności wprowadzonych kodów wtryskiwaczy ( jeżeli są obecne):
2. kontrola korekty naniesionej przez sterownik silnika, po nich można poznać który cylinder nie domaga:
3. można dokonać pomiaru rezystancji uzwojenia elektromagnesu wtryskiwacza, czyli podpiąć pod jego zaciski omomierz i porównać z innymi
4. kontrola połączenia wtryskiwacz – sterownik wtrysku.
5. przelewy:
zamocować menzurki pomiarowe w miejsce przewodów przelewowych wtryskiwacza.
Dokonać pomiaru zgodnie z zaleceniami producenta (zalecany czas, obroty silnika). Możliwe są pomiary przy pracującym silniku jak i przy braku możliwości uruchomienia (zalecany czas działania rozrusznika). Otrzymany wynik porównać z normatywami producenta. W przypadku braku normatywów, otrzymane wartości porównać między sobą. Znaczne odbieganie wartości w jednej z menzurek świadczy o uszkodzeniu wtryskiwacza.