W układach common rail w każdym momencie pracy silnika można wytworzyć odpowiednie ciśnienie w szynie (zasobniku). Można kontrolować w każdej chwili ciśnienie panujące w szynie na podstawie odczytów z czujnika ciśnienia oraz korygować z pomocą nastawników. W pierwszej generacji układów common rail ciśnienie paliwa regulowane jest tylko w układzie wysokiego ciśnienia. Zawór regulacyjny za pomocą sprężyny utrzymuje ciśnienie od 5 do 10 MPa zależnie od rodzaju pompy. Jeżeli wartość ciśnienia jest za mała elektromagnes wspomaga siłę docisku sprężyny natomiast jak ciśnienie jest za wysokie elektromagnes zwalnia nacisk sprężyny i paliwo podawane jest na przelew aż osiągnie żądaną wartość. W tej generacji układu jest to wada dlatego , że pompa cały czas pracuje z pełną wydajnością co prowadzi do większego zużycia paliwa. Taka regulacja ciśnienia paliwa powoduje wzrost temperatury paliwa i konieczność schłodzenia paliwa przez dodatkową chłodnice paliwa. W układach 2 generacji common rail zmieniono sposób regulacji wysokiego ciśnienia stosując dławienie przepływu lub regulację wydatku co spowodowało , że pompa wytwarza tyle ciśnienia ile faktycznie potrzebuje, czyli pracuje pod mniejszym obciążeniem , a to przekłada się na zmniejszenie zużycia paliwa.